23 Nisan 2017 Pazar

HÂKİMİN DERDİ


Hâkim köyden gelmiş çocukluk arkadaşıyla Kızılay’da yürüyordu. Mart ayıydı ve hava hala soğuktu. Bir anısını anlatmaya başladı.
-Adalet duygusu içinde verdiğim kararların iç huzurunu yaşıyordum. Bir gün bu duygu içinde yine böyle Kızılay’dan keyifle yürürken, fırından yeni çıkmış simitleri gördüm ve bir tane aldım. Sıcak simidi yürürken yedim. O esnada mesleki bir yetkili beni görmesin mi? Kızılay’da yürürken simit yemem nedeniyle disiplin cezası aldım.
Bir ara üşür gibi oldu, lafı değiştirdi. Bu ülkede bir çok şeye güvenim kalmadı. Ama havaya sıcaklık veren şu cemreye güvenim tamdı. Mart ayında cemre düşmesine rağmen üst üste soğuk günler yaşayınca bu ülkede artık cemreye de güven kalmadı. Düşün ki sıcak simit yiyorsun ceza alıyorsun, sıcaklık getiren cemre artık getirmiyor üşüyorsun sen olsan ne yapardın?
Arkadaşı bir an ne diyeceğini bilemedi. Sonra devam etti:
-Sıcak simit yeyip ceza alıyorsan bundan sonra soğuk simit ye. Çok güvendiğin cemre seni aldatıyorsa güveni kötüye kullanmaktan mahkemeye ver.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder